Φωτογραφία: από ανοικτές πηγές
Δουλειά των γονέων δεν είναι να δώσουν στο παιδί τους όλη του τη ζωή, αλλά να μοιραστούν τη ζωή που έχουν μαζί του.
Η ανατροφή ενός παιδιού γίνεται συχνά θυσία για τους γονείς. Όμως οι ψυχολόγοι επισημαίνουν ότι ένα παιδί δεν χρειάζεται μια ιδανική μαμά ή μπαμπά, αλλά ζωντανούς ανθρώπους με τα δικά τους συναισθήματα και ενδιαφέροντα. Πώς να βρουν μια ισορροπία μεταξύ της εγγύτητας και της δικής τους ζωής; Η οικογενειακή και ολιστική ψυχολόγος Anna Bogomolets είπε στο RBC-Ukraine πώς να μεγαλώσετε ένα παιδί και να οικοδομήσετε μια σχέση μαζί του χωρίς να χάσετε τον εαυτό σας ως άτομο.
Ποιότητα ή ποσότητα του χρόνου που περνάτε μαζί;
Για να δημιουργήσετε έναν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με το παιδί σας, δεν είναι μόνο οι ώρες που περνάτε μαζί, αλλά και οι σύντομες περίοδοι γνήσιας προσοχής. Είναι προτιμότερο να έχετε 20-30 λεπτά χωρίς περισπασμούς από το να έχετε μια ολόκληρη μέρα χωρίς πραγματική επαφή.
“Το δέσιμο με ένα παιδί δεν συμβαίνει αμέσως και αυτόματα – είναι μια διαδικασία που απαιτεί παρουσία, προσοχή και ειλικρίνεια. Συχνά οι γονείς χάνονται στο ρόλο της “ιδανικής μητέρας ή του ιδανικού πατέρα”, ξεχνώντας τον εαυτό τους και τα όριά τους”, εξηγεί η Άννα Μπογκομόλετς.
Οι γονείς πρέπει να είναι ειλικρινείς
Οι γονείς πρέπει να είναι ειλικρινείς σχετικά με το “είναι η ώρα μου να δουλέψω” ή “χρειάζομαι να πάρω λίγο χρόνο άδεια” – αυτό διδάσκει στο παιδί να σέβεται τα όρια των άλλων ανθρώπων και θα οικοδομήσει υγιείς σχέσεις στο μέλλον. Το να είστε “υπερήρωας” όλη την ώρα είναι ένας δρόμος προς την εξουθένωση.
“Εδώ γεννιέται η αληθινή αρμονία – όταν είστε ζωντανοί και αυθεντικοί, το παιδί σας βλέπει ως αληθινούς και μαθαίνει να αποδέχεται τον εαυτό του ως τέτοιο. Το να είστε ο εαυτός σας γύρω από το παιδί σας σημαίνει να επιτρέπετε στον εαυτό σας να νιώθει συναισθήματα, να αναγνωρίζετε τις δικές σας ανάγκες και να μιλάτε γι’ αυτές, ακούγοντας παράλληλα τις ανάγκες του μωρού σας”, λέει η ψυχολόγος.
Η ίδια πρόσθεσε ότι η αυτοϊκανοποίηση και η συνεχής παραμερισμός του εαυτού μας “για χάρη του μωρού” δεν είναι αυτό που πραγματικά χρειάζεται το μωρό, ούτε αυτό που βοηθάει τους γονείς να είναι αποτελεσματικοί, ήρεμοι και ειλικρινείς.
Μην δίνετε στο παιδί σας όλη σας τη ζωή
Η δουλειά των γονέων δεν είναι να δώσουν στο παιδί τους ολόκληρη τη ζωή τους, αλλά να μοιραστούν τη ζωή που έχουν μαζί του.
“Ένα μωρό χρειάζεται έναν πατέρα ή μια μητέρα που είναι ολόκληρος, παρών και εσωτερικά σταθερός, αντί να απογοητεύεται ή να εξαντλείται από τη συνεχή “λήθη του εαυτού””, σημειώνει ο ειδικός.
Ένα παιδί χρειάζεται να δείχνει τα συναισθήματά του – χαρά, κούραση, ακόμη και εκνευρισμό. Αυτό διδάσκει στο παιδί ότι τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά, μπορούν να τα ζήσουν και να τα συζητήσουν.
Σκεφτείτε τις σχέσεις ως χορό
Δίνοντας χρόνο στον εαυτό σας, δεν αφαιρείτε χρόνο από το παιδί σας. Αντιθέτως, δίνετε το παράδειγμα ενός ώριμου ανθρώπου που εκτιμά και τη δική του ζωή.
“Φανταστείτε το σαν χορό: κινείστε μαζί, αλλά ο καθένας έχει το δικό του ρυθμό, ελευθερία και χώρο. Τα πρακτικά βήματα είναι να βρείτε χρόνο για τον εαυτό σας, να καθιερώσετε μικρές τελετουργίες μαζί, να εκφράζετε τα συναισθήματα με ειλικρίνεια και να δίνετε το παράδειγμα ενός υγιούς τρόπου ζωής. Όταν φροντίζουμε τον εαυτό μας, φροντίζουμε και τον δεσμό με το παιδί – γίνεται βαθύς, αληθινός και μακροχρόνιος”, συνοψίζει η Άννα Μπογκομόλετς.
Σχόλια:
